- locja
- сущ.• лоция* * *♀ мор. лоция* * *ж мор.ло́ция
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
locja
Смотреть что такое "locja" в других словарях:
locja — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. locjacji, mors. {{/stl 8}}{{stl 7}} wydawnictwo dotyczące nawigacji, zawierające informacje o obszarach wodnych, wybrzeżach, głębokościach wód, prądach, znakach nawigacyjnych i przepisach portowych : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
locja — ż I, DCMs. locjacji 1. blm mors. «dział nauki o żegludze zajmujący się opisem wód i wybrzeży z punktu widzenia potrzeb żeglugi, w zależności od pory roku i stanu pogody» Studiować locję. 2. lm D. locjacji (locjacyj) mors. «pomocniczy podręcznik… … Słownik języka polskiego
íkrn — a o prid. (ȋ) redko ki je iz iker: okrog ločja se je naredil ikrn obroč … Slovar slovenskega knjižnega jezika
kréheljc — a [hǝl] m (ẹ̑) zool. divja raca z zelenimi očmi, Anas crecca: iz ločja je zletela jata kreheljcev … Slovar slovenskega knjižnega jezika
lóčje — a s (ọ̄) več ločkov, ločki: ločje se upogiba; voda obliva ločje; mlaka, zarasla z gostim ločjem / tam se razprostira ločje in bičje z ločki porasel svet // stebla ločkov: preproste rogoznice, spletene iz ločja ◊ bot. enocvetno ločje alpska… … Slovar slovenskega knjižnega jezika
régeljc — a [gǝl] m (ẹ̑) zool. divja raca z belo črto od oči do zatilja, Anas querquedula: iz ločja je zletela jata regeljcev; kreheljci in regeljci … Slovar slovenskega knjižnega jezika
štórja — e ž (ọ) star. preproga, odeja, pletena iz ločja, trstike: pogrniti štorjo po tleh ∙ nar. preden so ometali strop, so pribili nanj štorjo štukaturo … Slovar slovenskega knjižnega jezika
